Ο προπάππους του Φώτη θυμάται και μας διηγείται μια ιστορία της Κατοχής. (κλικ στην εικόνα)
Η Δήμητρα και η Βάσω παίρνουν μια συνέντευξη απ' τον παππού της Δήμητρας για τη ζωή του στη Λέσβο τα χρόνια της Κατοχής. (κλικ στην εικόνα)
Η προγιαγιά της Ειρήνης θυμάται και διηγείται τη δική της ιστορία.
Η προγιαγιά μου Κατερίνα 1941 ήταν περίπου 10-11 χρονών και ζούσε στο Δρυόβουνο της Κοζάνης. Μας είπε ότι ήρθαν οι Γερμανοί και έβαλαν φωτιά σε πολλά σπίτια, οπότε αναγκάστηκαν να φύγουν. Περπάτησαν πάνω στο βουνό και στη διάρκεια άρχισε να βρέχει και κλείστηκαν σε μία εκκλησία και θεώρησαν θαύμα το ότι μόλις μπήκαν μέσα σταμάτησε να βρέχει. Την επόμενη μέρα συνέχισαν την πορεία τους φτάνοντας στο χωριό Σισάνι περίπου 20 χλμ από το χωριό της. Πέρασαν αρκετές μέρες εκεί μέχρι να γυρίσουν στο χωριό τους.
Επίσης, είπε ότι επειδή οι Γερμανοί έψαχναν τους Έλληνες άντρες, τους έκρυβαν εκεί που φυλούσαν τα καπνά τους, στο υπόγειο των σπιτιών ανοίγοντας τις καταπακτές.
Επίσης, είπε ότι επειδή οι Γερμανοί έψαχναν τους Έλληνες άντρες, τους έκρυβαν εκεί που φυλούσαν τα καπνά τους, στο υπόγειο των σπιτιών ανοίγοντας τις καταπακτές.
Ειρήνη Βαβαρίνη
